Απάντηση στον «επικεφαλής»(;) της Συνδικαλιστικής Αλλαγής

Αυτοί που μας χρωστάνε, ζητάνε και τα ρέστα ή όπως διαφαίνεται παίζουν τα ρέστα τους!

 

Φέροντας το βάρος των πεπραγμένων της προηγούμενης ηγεσίας της Συνδικαλιστικής Αλλαγής  ο «νέος επικεφαλής» αφού ποτέ δεν τόλμησε να κόψει τον ομφάλιο λώρο από τον καθοδηγητή του  αποφάσισε να ψελλίσει  κάποιες λέξεις που απηχούν τα θέλω του προκατόχου του  αλλά δυστυχώς απογοήτευσε.

 

Όντας απών από παντού όλο αυτό το διάστημα αφού είναι άφαντος από όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις, την επίσκεψη του Υπουργού Υγείας  στο Νοσοκομείο μας κ.λπ., εμφανίστηκε στο blog Πετρόπουλου, με ένα κείμενο που είναι σαφώς υποβολιμαίο και αποκαλύπτει την ένδεια απόψεων, θέσεων, προτάσεων και το ανύπαρκτο πολιτικό σκεπτικό του δήθεν νέου επικεφαλής της Συνδικαλιστικής Αλλαγής.

 

Εμείς τον ρωτάμε ευθέως για ακόμα μία φορά αφού τα θεωρεί όλα σύννομα και αυταπόδεικτα γιατί δεν κομίζει στο Σωματείο μας τα Βιβλία Εσόδων – Εξόδων για να τα δείξουμε σε όλους τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν αναλυτικά που πήγε και το τελευταίο ευρώ τους;

 

Είναι κρίμα που χρεώνεται τις αμαρτίες αυτού που απόλυτα τον χειραγωγεί και φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν διαθέτει προσωπική βούληση και ποιος του δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές. Όμως αυτό που είναι περισσότερο κρίμα και άδικο είναι να φορτωνόμαστε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι τις δικές τους αμαρτίες και να πληρώνουμε τα δικά τους χρέη.    

 

Εμείς καλούμε και  προκαλούμε τον «νέο επικεφαλής» να τοποθετηθεί ξεκάθαρα και να πει στους εργαζόμενους αν υιοθετεί την άποψη ότι τα βιβλία Εσόδων – Εξόδων είναι «προσωπικά κειμήλια» του εκάστοτε Προέδρου ή ανήκουν σε όλους τους εργαζόμενους; Αν όχι, ας εγκαταλείψει την παράταξη όπως πράξαμε εμείς πριν από 15 χρόνια ή διαφορετικά αφού παραμείνει να βαδίσει σε άλλο δρόμο, ενάρετο και με τη δική του αυτονομία κάνοντας την απαραίτητη εξυγίανση. Αναμένουμε…Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!

 

Διαφορετικά θα δανειστούμε μία ατάκα από μία παλιά κλασική ελληνική ταινία που έλεγε: «Σιωπή Αντωνάκη…!» Ή αλλιώς να θυμηθεί ότι «κρείττον του λαλείν το σιγάν», που σημαίνει ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να σιωπά κανείς από το να ομιλεί,  ιδίως, μάλιστα όταν ο ίδιος δεν έχει να πει τίποτα αλλά αναγκάζεται να είναι φερέφωνο άλλου υιοθετώντας έτσι το εμετικό υβρεολόγιό του.

 

 

 

 

                                                                                                Πάτρα, 15 /4/2025